–Opowieści o tym, że lulecznicę można spotkać w roztoczańskich lasach, przewijały się od dłuższego czasu. Gatunek ten figurował w opisach taksacyjnych, w sieci pojawiały się pojedyncze wzmianki dotyczące jego występowania na tym terenie, ale na próżno szukać obserwatorów przyrody, którym udało się go oznaczyć i potwierdzić, że faktycznie rośnie na Roztoczu – opowiada Karol Jańczuk, pracownik Nadleśnictwa Tomaszów. To jemu udało znaleźć się lulecznicę w Południoworoztoczańskim Parku Krajobrazowym. Według dostępnych źródeł, jest to najprawdopodobniej najbardziej wysunięte na wschód stanowisko tej rośliny w Polsce.

–Tak naprawdę już przed dwoma laty natrafiłem na ten charakterystyczny gatunek, ale wtedy jeszcze nie wiedziałem, że to lulecznica kraińska. Taką świadomość uzyskałem dopiero w zeszłym roku, ale w tym samym czasie kwitł łuskiewnik różowy, którego fotografowałem i przez to spóźniłem się z wykonaniem dokumentacji lulecznicy – relacjonuje tomaszowski leśnik.

Jańczuk zaplanował, że nieudane zeszłoroczne obserwacje sfinalizuje tej wiosny i jego założenie zakończyło się happy endem. Fotografie z przeprowadzonych obserwacji wraz z barwnym opisem i ciekawostkami związanymi z „zielem czarownic” (tak nazywana jest lulecznica z uwagi na swoje właściwości) zostały przez niego opublikowane na facebookowym profilu Nadleśnictwa Tomaszów. Botaniczna ciekawostka spotkała się z setkami pozytywnych reakcji i mnóstwem komentarzy zainteresowanych internautów. 

–Od lat dzielę się swoimi obserwacjami z tysiącami fanów odwiedzających profil naszej jednostki uchylając im nierzadko rąbka tajemnic jakie skrywają urokliwe zakątki Roztocza, zwłaszcza te, które są mniej znane szerszemu gronu odbiorców. Podobnie było w tym przypadku. Cieszę się, że udało mi się dokładnie sfotografować i opisać roztoczańskie stanowisko lulecznicy i że ta ciekawostka spotkała się z tak dużym odzewem ze strony społeczeństwa – wyjaśnia leśnik z Tomaszowa Lubelskiego.

Lulecznica kraińska (Scopolia carnolica) jest rośliną z rodziny psiankowatych występującą w Europie Środkowej i Wschodniej, w rejonie Kaukazu i na Zakaukaziu. W Polsce można ją zaobserwować głównie w Karpatach. Zajmuje południe kraju – od  Bieszczadów, przez Beskid Niski i pasmo Beskidów w kierunku zachodnim aż po Pieniny. Na terenach nizinnych jest niemal niespotykana – wyjątek stanowiła Kotlina Sandomierska oraz Roztocze. Cechą charakterystyczną tego okazu są grube, dzwonkowate, ciemne kwiaty wytwarzane w okresie kwitnienia.

Ciekawostki:

* lulecznica kraińska jest geofitem, który kwitnie przed rozwojem liści na drzewach
* preferuje cieniste, wilgotne i żyzne lasy
* jej obecność na Roztoczu ściśle wiąże się z dawnym osadnictwem ludzkim (porasta miejsca po nieistniejących już wsiach)
* gatunek silnie trujący, aczkolwiek jej korzeń posiada właściwości lecznicze (m.in. przeciwpotne i przeciwwymiotne)
* Łemkowie uznawali ją ze roślinę magiczną, z uwagi na niezwykłe właściwości nasenne i przeciwbólowe
* znane są również jej właściwości halucynogenne i narkotyczne 
* nazwę łacińską lulecznicy kraińskiej (Scopolia carnolica) nadał jej sam Karol Lineusz na cześć włoskiego lekarza Giovanniego Antonio Scopoliego, który prowadził również szereg badań z zakresu botaniki, m.in. w słoweńskim regionie Kraina (stąd lulecznica kraińska).