Coroczne ustalanie liczebności zwierzyny jest konieczne do prowadzenia racjonalnej gospodarki populacjami. Zgodnie z jej założeniami należy utrzymać stan liczebny zwierzyny na poziomie, który zagwarantuje nie tylko zachowanie trwałości lasów, lecz także prawidłowy rozwój poszczególnych populacji. Aby to było możliwe opracowywane są tzw. stany docelowe, które uwzględnia się w wieloletnich łowieckich planach hodowlanych. Przy ich określaniu dokonuje się oceny oddziaływania zwierzyny na środowisko uwzględniając takie czynniki jak trwałość populacji i dbałość o zachowanie puli genowej.

– Konieczność utrzymywania populacji zwierząt łownych pod kontrolą wynika z dbałości o stan upraw, młodych drzewostanów i całego ekosystemu leśnego. Gospodarując na zasobach przyrody leśnik odpowiada  za utrzymanie w nich równowagi i zachowanie ich trwałości. Nadmierny stan zwierząt powoduje trudne do zniesienia szkody zarówno w uprawach leśnych jak też rolnych. – tłumaczy Mirosław Waniewski, zastępca dyrektora ds. gospodarki leśnej.

Docelowo, na terenie RDLP w Lublinie, powinno bytować nieco ponad 1,4 tys. łosi, poniżej 10 tys. jeleni, mniej niż 65 tys. saren oraz ponad 2,5 tys. dzików.

–Na podstawie tegorocznej inwentaryzacji możemy stwierdzić, że liczebność łosi zbliża się do granicy 5 tysięcy osobników. To ponad trzy razy więcej w stosunku do pojemności wyżywieniowych łowisk, czego efektem jest duża ilość szkód zarówno na terenach leśnych, jak i na polach oraz liczne przypadki kolizji drogowych i przedostawania się łosi na obszar aglomeracji miejskich  – wyjaśnia Kierownik Zespołu ds. Gospodarki Leśnej, główny specjalista SL Andrzej Tyrawski. 

Liczebność jeleni oszacowano na ponad 11 tys. osobników, co również wiąże się z przekroczeniem stanu docelowego dla populacji tego gatunku. Jako zadowalający należy ocenić stan populacji saren (nieco ponad 60 tys. osobników) oraz danieli (ponad 670 osobników). Na przestrzeni ostatniego roku odnotowaliśmy natomiast znaczący spadek pogłowia dzika. Jeszcze przed rokiem na obszarze naszej dyrekcji bytowało ponad 4 tys. dzików. Obecnie mamy ich poniżej 2,5 tys.

–To pokłosie zintensyfikowanego pozyskania tego gatunku związanego ze zwalczaniem ASF i działaniami podejmowanymi w zakresie ograniczania ryzyka występowania tego wirusa – informuje Tyrawski.

W wyniku działań związanych z odbudową populacji zwierzyny drobnej systematycznie poprawia się stan populacji zająca. Niestety w dalszym ciągu na niskim poziomie utrzymuje się liczebność kuropatw, czego powodem są ograniczone możliwości redukcji ich wrogów naturalnych, czyli drapieżników. 

Wykonanie inwentaryzacji należy do obowiązków dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich. Każdego roku pomagają im w tym m.in. leśnicy, myśliwi, pracownicy parków narodowych i zakładów usług leśnych, wolontariusze, a także studenci kierunków leśnych. Lasy Państwowe angażują się w realizację tego przedsięwzięcia od strony logistycznej i organizacyjnej. –Bez udziału pracowników terenowych administracji Lasów Państwowych sprawne przeprowadzenie inwentaryzacji byłoby znacząco utrudnione. Warunkiem uzyskania najbardziej wiarygodnych pomiarów jest znakomita znajomość terenu oraz pełne rozeznanie co do gatunków zwierząt bytujących na danym obszarze. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu i całorocznym obserwacjom taką wiedze posiadają w szczególności nasi leśniczowie. To właśnie oni stanowią największą pomoc przy okazji corocznego liczenia zwierzyny – podsumowuje Andrzej Tyrawski.

Podobnie jak w poprzednich latach, przy określaniu ilości zwierzyny bytującej na obszarze lubelskiej dyrekcji LP wykorzystano tzw. metodę pędzeń próbnych. Ten sposób inwentaryzacji, poparty całorocznymi obserwacjami zwierzyny na terenach leśnych i polnych pozwala na szacunkowy obraz przybliżonej ilości zwierzyny na danym obszarze oraz dokładną ocenę stanu poszczególnych populacji.