–To duży krok w kierunku zwiększenia liczebności tych największych i najrzadziej spotykanych kuraków w Polsce – nie kryje zadowolenia nadleśniczy Nadleśnictwa Biłgoraj, Mariusz Szwed.

Młode ptaki trafiły do nadleśnictw RDLP w Lublinie z Ośrodka Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk (RDLP w Krośnie). Biłgorajscy leśnicy otrzymali 9 kogutów i 7 kur głuszca, a do Janowa Lubelskiego przekazano 10 kogutów i 6 kur wraz z kurą matką. Po kilku tygodniach spędzonych w wolierach adaptacyjnych osobniki zostaną uwolnione do środowiska naturalnego, w celu zasilenia rodzimej populacji tego gatunku występującej w Puszczy Solskiej i Lasach Janowskich. Część z nich zostanie wyposażona w nadajniki telemetryczne, które pozwolą na ich stały monitoring – dokładną analizę preferencji siedliskowych i behawioru.  

Wsiedlenie kilkudziesięciu osobników na teren nadleśnictw Biłgoraj i Janów Lubelski było jednym z założeń projektu „Restytucji i czynnej ochrony głuszca w Puszczy Solskiej”, którego realizacja zakończy się w przyszłym roku. O programie pisaliśmy w minionym roku w artykule „Głuszec w lubelskich leśnych ostępach ma się dobrze”.

Na początku XX wieku rodzima populacja tego gatunku liczyła według szacunków nawet 3 tysiące osobników. Problemy ze znalezieniem bezpiecznych siedlisk doprowadziły rodzimą populację tych pięknych kuraków leśnych do granicy wyginięcia. W efekcie – w 1995 roku gatunek został objęty ochroną całkowitą i wpisany do „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt” jako skrajnie zagrożony. Inwentaryzacja przeprowadzona na przełomie XX i XXI wieku wykazała, że w naszym kraju bytowało wówczas zaledwie kilkadziesiąt osobników, a wiele z nich opuściło całkowicie stałe miejsca bytowania. Powodem drastycznego zmniejszenia się rodzimej populacji głuszca była w dużej mierze presja ze strony naturalnych wrogów jakimi są m.in. lisy. borsuki, jenoty, kuny, a nawet jastrzębie, które mogą w całości doprowadzić do zniszczenia lęgów. Dlatego też redukcja liczebności drapieżników i związane z nią odławianie ssaków drapieżnych i przenoszenie na obszary, na których nie będą stanowiły zagrożenia dla głuszców, to jedne najważniejszych działań umożliwiających nie tylko zachowanie, lecz także naturalny wzrost ilości przedstawicieli tego pięknego gatunku w naszych lasach

We wzmożone działania ochronne od lat angażują się Lasy Państwowe. Przez dwadzieścia lat, przy znaczącym udziale polskich leśników, udało się odbudować populację głuszca, ale nadal wymaga ona ochrony czynnej. Obecnie mamy w naszym kraju od 350 do 500 osobników. Duża w tym zasługa Ośrodka Hodowli Głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk wypuszczającego „w Polskę” rocznie przeszło 100 ptaków. Wolierowa hodowla prowadzona przez leżajskich leśników pozwala wzmacniać populacje żyjące w naturze – w Borach Dolnośląskich, Puszczy Solskiej i Lasach Janowskich oraz Puszczy Augustowskiej. Na terenie RDLP w Lublinie znajduje się jedna z czterech izolowanych populacji tego cennego gatunku w Polsce. Według obserwacji prowadzonych przez lubelskich leśników w naszych lasach bytuje obecnie ok. 130 osobników, które można spotkać w zasięgu nadleśnictw: Janów Lubelski, Biłgoraj, Zwierzyniec, Józefów i Narol (RDLP Krosno). Najwięcej z nich zajmuje leśne ostępy Nadleśnictwa Józefów.

Relacja TVP3 Lublin

Materiał Polskiego Radia Lublin

Film telewizji Lasów Państwowych „Głuszce z Leżajska podbijają Polskę”