Polska ma duże sukcesy w ratowaniu i rozwoju populacji ginących gatunków zwierząt, bytujących w lasach. Niektórych z nich w obecnej sytuacji jest już za dużo i stanowią poważny problem. Specjaliści wiedzą i mówią o tym coraz dobitniej. Leśnicy, jak też naukowcy monitorują zagadnienie (np. poprzez coroczną inwentaryzację), ale na bieżąco to właśnie leśnicy oraz myśliwi muszą – w sposób zgodny z prawem – radzić sobie ze zwiększoną liczbą zwierząt. Z tych to powodów w programie mówimy: o gospodarce łowieckiej (czym jest, jakimi przepisami musi się ona kierować), jak też o konkretnych gatunkach zwierząt, których nadmiar obserwujemy.

Najpoważniejsze szkody w lesie czynią w tej chwili łosie. Są one niebezpieczne dla człowieka w sytuacji, gdy coraz częściej wychodzą ze swego naturalnego środowiska. Powodują m.in. wypadki samochodowe w miastach czy na przedmieściach.  Nie mają naturalnych wrogów, gdyż ze względu na swoje rozmiary i poczucie własnej siły, nie boją się nawet wilków, które jako drapieżniki w sposób naturalny mogłyby regulować liczebność populacji.

Inne zwierzęta, których populacja rozrosła się nadmiernie, to bóbr, jeleń, sarna i dzik. Najłatwiej jest uregulować populację sarny, gdyż porusza się ona na dość ograniczonym terenie. Łosie z kolei są wędrowcami i nigdy nie wiadomo, gdzie je można spotkać. Z powodu wzrostu populacji a czego skutkiem jest wyrządzanie przez te zwierzęta szkód, generuje to coraz wyższe koszty. W audycji mówimy o tym, jak radzą sobie leśnicy z uwagi na zwiększoną populację zwierzyny płowej na przykładzie Nadleśnictwa Chotyłów.

Goście programu:

Piotr Musiał – nadleśniczy Nadleśnictwa Chotyłów

Artur Soszyński – st. specjalista ds. gospodarki łowieckiej

Link do audycji